يا حسين غريب مادر تويي ارباب دل من

يه گوشه چشم تو بسه واسه حل مشکل من

يه روزي مياد آقاجون که منم سگ تو باشم

چشام موقع مرگم زير پات گذاشته باشم

آقا من خودم مي دونم لايق اين حرفا نيستم

اما از شما چه پنهون از اهل زمونه خستم

دل من عاشق مي مونه دائم از شما مي خونه

من مي شناسي آقاجون من همونم اون ديوونه

تموم مردم دنيا ما رو مي خونند ديوونه

آره ما ديوونه هستيم بيخيال اين زمونه

تا وقتي عشق تو باشه اينا حرف و بهونه

واسه عشق تو هلاکم اين خطم اينم نشونه

حسرت زيارت تو مونده تو اين دل زارم کربلات تا نبينم آروم و قرار ندارم