سالها چيزي به نام زندگاني داشتم عالمي آشفته با نام جواني داشتم
خنده اي از جهل و مستي داشتم
غفلتي از غم به نام شادماني داشتم
دوش دل را در ملالي يافتم خانه چون ماتم سرايي يافتم
گفتم اي دل چيست حال آخر بگو گفت بوي آشنايي يافتم
خواستم دل را نثارش كنم زانكه جانم را سزايي يافتم
بيش از من جان بر او رفته بود گرچه من بي جان بقايي يافتم
گرچه زلف او گره بسيار داشت
هرگره مشكل گشايي يافتم
