برای شادی روح سید صلوات
سیدمیرمحمدجواد ذاکر طباطبایی!
آن هنگام که صدای ملکوتی ات به عرش پرکشید،قدسیان
بالهای زرین خود را می گشودند و بندگان خاکی و افلاکی را به
سماع آسمانی می خواندند.
و چه بسیار،
جماعتی که با صدای تو، به معراج ماه می رفتند.
و چه بسیار،
دلهایی که به شوق دیدار جمال و جلال کبریایی،جلا می یافتند.
و چه،
جانهایی که با صافی ضمیر تو، از هر چه غیر بود،رها می شدند.
و تو
چه مظلوم و بی صدا رفتی و منتظران مناجاتت را در حسرت
تنها یک نوای دیگر از عشق،چشم در راه گذاشتی .
کاش می دانستی !
بعد از تو همیشه پژواک صدایت در گوشمان طنین مهر و صفیر حق را خواهد ریخت.
|
|
پیامبراکرم (ص) |
