مرده بودم که رسيد عشق ومرا ناجي شد

رشته عمر مرا مهر تو حلاجي کرد

من فقيرم به ره کعبه نرفتم

اما

حجر الاسود خال تو مرا حاجي کرد

عشق فرمود که چشم از هوس و کام ببند

عهد با کعبه ي رخسار دل آرام ببند

مهمان پر در آن کعبه که با ذر بزنند

کعبه کو تا که بيايد به درو دربزند

مي شناسم


به خدا کعبه حُسني را من

که بيايد به فقيران زمين سر بزند