بسم رب السيد ذاکرين

کلب کوي ساقي ميخانه ام چهارده معصوميم ديوانه ام

با کمند عشق زنجيرم کنيد از ديا ر عاقلان بيگانه ام

گرد شمع روي زيباي حسين تا خدا باقي بود پروانه ام

چشم شهلاي اباالفضلم بس است سر خوش از ان نرگس مستانه ام

حال من از زينب زهرا بپرس کز غمش ويرانه در ويرانه ام

روضه رضوان بود ماواي من مرِغ خوش الحان ان کاشانه ام ِ

با رقيه از ازل مونس شدم ذاکرم مداح ان دردانه ام